Het Veilinggebouw van de Stad Brussel, een werk van Albert Dumont, verrijst op een Y-vormig perceel waar later de Pathé Palace zal gevestigd worden. Het heeft een 'rijke' gevel die uitkomt op de Anspachlaan, en twee 'discrete' gevels in de Van Praetstraat en Borgwal.

De pionier van de filmdistributie Charles Pathé bestelt bij Paul Hamesse een polyvalent entertainmentcomplex naar het model van de theaters "à l'italienne". De architect, een leerling van Paul Hankar, ontwerpt vervolgens "de grootste cinema van de stad" (2500 plaatsen), die lang in het geheugen van de Brusselse samenleving zal staan gegrift omwille van zijn weelderige decoratie.

Het bedrijf Pathé Frères wenst dit "Groot Attractiepaleis" om te vormen tot een moderne bioscoop. De architect Gustave Hubrecht verbouwt het gelijkvloers van de grote zaal: een deel van het parterre wordt verhoogd om het visueel comfort van de toeschouwers te optimaliseren en het café in Moorse stijl wordt opgedeeld in door tussenwanden afgescheiden loges.

Met de komst van de sprekende film worden luidsprekers toegevoegd achter de schermen. De orkestbakken uit de tijd van de stille film worden vervangen door bijkomende rijen stoelen en de muren van de zalen worden bekleed met materialen die de akoestiek moeten verbeteren.

De maatschappij Pathé Frères belast de architect Rie Haan met het moderniseren van de zalen in Italiaanse stijl van de Palace. De oorspronkelijke decoratie-elementen worden grotendeels afgebroken om plaats te maken voor ruimten die vlotter toegankelijk zijn. Er blijven slechts een paar originele elementen uit 1913 over, die aan het zicht worden onttrokken, zoals de Foyer Hamesse.

In het kader van een andere opdracht, voor rekening van de maatschappij Het Brussels Tehuis, transformeert Rie Haan een deel van het gebouw in handelszaken en woningen.

De bioscoop sluit zijn deuren. De vestiging van een showroom van Bauknecht in de vestibule van de Anspachvleugel in 1976 brengt een verschrikkelijke klap toe aan het imago van de plek. Er wordt een tussenverdieping geïnstalleerd, wat de afbraak inhoudt van het lagere gedeelte van de dubbele trap. Op het parterre van de grote zaal komt een parking en het gelijkvloers van de gevel aan de Anspachlaan krijgt een metalen bekleding.

Het Pathé Palace Café (PP Café) opent zijn deuren op het gelijkvloers van de Van Praetstraat. De decoratie van de brasserie verwijst duidelijk naar de stijl van Paul Hamesse: zuilen zijn versierd met kopieën van de vergulde koppen van de Anspachfoyer, de muren en plafonds krijgen sierlijsten en picturale decoraties die letterlijk zijn overgenomen, en er worden banken uit dezelfde foyer gebruikt.

De drie gevels en de Foyer Hamesse worden beschermd door de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen.

Na 41 jaar oneigenlijke bestemming vindt het bouwwerk eindelijk zijn oorspronkelijke roeping terug dankzij het project Kladaradatsch! De grote filmzaal van de jaren 50 wordt in drieën verdeeld. De overblijfselen van het plafond van 1913 verdwijnen om plaats te maken voor nieuwe plafondvakken, die voor een betere akoestiek en meer brandveiligheid zorgen. De architect Joël Claisse leidt de nauwgezette restauratie van de Foyer Hamesse en zijn galerij.

De Franse Gemeenschap koopt het gebouw. De architect Olivier Bastin installeert er een aangepaste scenografische uitrusting, die het Théâtre National de Belgique in staat zal stellen er zijn intrek te nemen tot eind 2004, in afwachting van de inhuldiging van zijn nieuwe site aan de Emile Jacqmainlaan.

De Franse Gemeenschap doet een projectoproep voor de herbestemming van de plek tot arthousecinema "die de cinema van de Franse Gemeenschap van België en de Europese cinema in het algemeen in de kijker plaatst".

De projectoproep wordt gewonnen door de vzw Le Palace, met daarin verschillende belangrijke actoren van de Belgische cinema: Luc en Jean-Pierre Dardenne (Les Films du Fleuve), Patrick Quinet (Artémis Productions), Eliane Dubois en Stephan De Potter (Cinéart-Cinélibre), Nicole La Bouverie (Zénab). Op het programma: Belgische en Europese arthousecinema, educatieve activiteiten en grote evenementen.

De Franse Gemeenschap keurt een overeenkomst goed waarbij het gebouw gratis terbeschikking wordt gesteld, en de vzw Le Palace verbindt er zich in een programmaovereenkomst toe de toegang van iedereen tot cultuur te bevorderen. Het architectuuratelier Alain Richard wordt uitgekozen om de ambitieuze renovatie tot een goed eind te brengen. Daarbij moet alles in het teken staan van een veelzijdig gebruik. Gezien de complexiteit van het project is het begin van de werf pas voor midden 2009 voorzien.

De opeenvolgende transformaties en functies van het gebouw hebben geleid tot het ontstaan van een reeks gedestructureerde ruimten. Om de coherentie te herstellen die deze emblematische plek verdient, kiest Alain Richard ervoor "leegte te creëren" rond de bestaande elementen en natuurlijk licht binnen te laten in het hart van het complex. Zijn uitdaging wordt concreet in november 2012 met het begin van de werken.

In 2015 treden Fien Troch en Bart Van Langendonck toe tot de raad van bestuur van Palace.

Na vijf jaar van moeizame renovatie verrijst vandaag een nieuwe Palace. U kan vandaag genieten van vier zalen met state-of-the-art technologie, een brasserie en talrijke ontmoetingsruimten die samen een entertainmentcomplex vormen dat gericht is op ontdekkingen, educatie en tolerantie.