Alain Richard, de zaakvoerder van het architectenbureau dat het renovatieproject van Palace van 2006 tot 2018 in goede banen heeft geleid, vertelt ons zijn visie over de locatie.  

Toen we tijdens de onderzoeksfase op zoek gingen naar documentatie, hebben we ontdekt dat het van bij de oprichting in 1913 al de bedoeling was om in deze tempel meerdere functies onder te brengen: een brasserie, een concertzaal, een filmzaal en een music hall. Het is een polyvalente locatie uit de tijd toen de cinema nog in zijn kinderschoenen stond. De geschiedenis van dit gebouw loopt dus nagenoeg parallel met die van de cinema en de opkomst van bioscopen.

De eerste analyse die we hebben gemaakt was van het gebouw zelf: de opeenvolgende transformaties die het de door de jaren heeft ondergaan, hebben de identiteit van het gebouw vertroebeld. Het was een chaos geworden van aanpalende ruimtes zonder hiërarchie, noch visie.

We hebben de lokalen eerst opnieuw gedefinieerd en daarna lege ruimtes gecreëerd om de bestaande elementen heen om hen weer présence te geven. Om die reden wilden we natuurlijk licht laten binnenvallen in het hart van het complex. Parallel met deze analyse leek het ons ook belangrijk om het project te structureren rond twee bijkomende assen: enerzijds rekening houden met de ruimtelijke kenmerken van deze wijk met al zijn boeiende sferen en invloeden, en anderzijds de magie van de cinema van weleer op een eigentijdse manier weer tot leven wekken. Daarvoor hebben we in het midden van het gebouw een foyer ingericht waar de verschillende delen op uitgeven.

We hebben de zoldering van het gelijkvloers opengebroken om plaats te maken voor een foyer op drie niveaus, het atrium, een polymorfe ruimte die zich uitstekend leent voor multiculturele en multifunctionele ontmoetingen. De bovenste verdieping nodigt uit om de zalen binnen te gaan, terwijl het balkon een uitzicht biedt op de lagere verdiepingen. Dankzij deze restauratie konden we de verschillende lagen van de geschiedenis van dit gebouw zichtbaar maken en tot hun recht laten komen: we hebben de oorspronkelijke elementen van het gebouw bewaard en geïntegreerd in de nieuwe bestemming van het gebouw.

Dit gebouw heeft ook de ambitie het kloppende hart te worden van dit stadsdeel, een knooppunt waar de verschillende wijken samenkomen en elkaar ontmoeten. Wanneer de deuren openzwaaien in februari, zal het gebouw een ingang hebben vlak bij het Sint-Goriksplein en zal het via de brasserie een verbinding hebben met de Van Praetstraat. Uiteraard blijft de hoofdingang aan de Anspachlaan behouden omdat die kenmerkend is voor de identiteit van het gebouw.